Definicja
bękart to pogardliwie: nieślubne dziecko, zwłaszcza syn
bękart to pogardliwie: nieślubne dziecko, zwłaszcza syn
rzeczownik rodzaj męskoosobowy nacechowany odmienny
Odmiana w przyjaznej postaci — zyskaj pełny dostęp
formy alfabetycznie: bękarcie; bękart; bękarta; bękartach; bękartami; bękartem; bękartom; bękartowi; bękartów; bękarty
bękart to w typografii: słowo, jego fragment lub krótki wiersz stojący samotnie na początku pierwszej linii nowego łamu lub strony (jest końcową częścią wcześniejszego akapitu)
kentype.pl, 15.09.14
rzeczownik rodzaj męskorzeczowy odmienny
Odmiana w przyjaznej postaci — zyskaj pełny dostęp
formy alfabetycznie: bękarcie; bękart; bękarta; bękartach; bękartami; bękartem; bękartom; bękartowi; bękartów; bękarty