Definicja
accusativus to w językoznawstwie biernik
accusativus to w językoznawstwie biernik
rzeczownik rodzaj męskorzeczowy odmienny
formy alfabetycznie: accusativach; accusativami; accusativem; accusativie; accusativom; accusativów; accusativowi; accusativu; accusativus; accusativy; accusatiwie; akuzatiwach | pokaż wszystkie formy
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: accusativach; accusativami; accusativem; accusativie; accusativom; accusativów; accusativowi; accusativu; accusativus; accusativy; accusatiwie; akuzatiwach; akuzatiwami; akuzatiwem; akuzatiwie; akuzatiwom; akuzatiwów; akuzatiwowi; akuzatiwu; akuzatiwus; akuzatiwy; akuzatyw; akuzatywach; akuzatywami; akuzatywem; akuzatywie; akuzatywom; akuzatywów; akuzatywowi; akuzatywu; akuzatywy | zwiń
konstrukcja accusativus cum infinitivo, czyli biernik z bezokolicznikiem, w grece, potem w łacinie i we wzorujących się na niej językach nowożytnych występuje zwykle po czasownikach oznaczających mówienie, myślenie, postrzeganie, wolę, rozkaz; na język polski tłumaczone jest zwykle jako zdanie dopełnieniowe lub podmiotowe
Jan Wikarjak, Gramatyka opisowa języka łacińskiego, Warszawa 1978, s. 117
frazem rzeczownikowy rodzaj męskorzeczowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: accusativach cum infinitivo; accusativami cum infinitivo; accusativem cum infinitivo; accusativie cum infinitivo; accusativom cum infinitivo; accusativów cum infinitivo; accusativowi cum infinitivo; accusativu cum infinitivo; accusativus cum infinitivo; accusativy cum infinitivo; accusatiwie cum infinitivo