Definicja
Longobardowie to lud zachodniogermański wywodzący się ze Skandynawii, w czasach antycznych zasiedlający obszar nad dolną Łabą; w drugiej połowie VI wieku Longobardowie zaczęli podbijać północną Italię, w 572 r. roku zdobyli Pawię, którą uczynili stolicą nowego państwa: Królestwa Longobardów; ostatni król Longobardów został pokonany i zdetronizowany w 774 roku przez Karola Wielkiego, a w późniejszych wiekach ulegli oni romanizacji