imprimatur

1. imprimatur

Definicja

imprimatur to oficjalna zgoda władz Kościoła katolickiego na druk książki o tematyce religijnej, wydawana zazwyczaj przez miejscowego biskupa lub przełożonego zakonnego, praktykowana od VI w. (wtedy jako zgoda na rozpowszechnianie), jako obowiązkowa funkcjonuje od XVI w.; jej tekst umieszczany jest na odwrocie strony tytułowej publikacji lub za przedmową (brzmi np. „za zezwoleniem władzy duchownej”, „pozwalamy drukować”, „kompozycja niniejsza została przejrzana przez kurię arcybiskupią”) i zwykle bywa opatrzony datą i podpisem

Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Jakiż tedy głos dotarł do mnie z pożółkłych, wyblakłych kart dzieła wydanego drukiem w Wilnie w roku 1782 i zatytułowanego „Tractatus de Dei existentia divinisque attributis”? Zaraz po imprimatur biskupa Ignacego wykład o istnieniu Boga i jego przymiotach zaczyna się od słów:
Otóż to! Wrodzona człowiekowi pożądliwa chciwość wiedzy, otóż to! (...)

NKJP: Jerzy Adamski, Świat jako niespełnienie, 2000

Podobna otwartość przetrwała jeszcze do czasów Galileusza i dopiero wówczas zaczęła ustępować dogmatyzmowi. Galileusz uzyskał imprimatur dla swego „Dialogu”, zostało ono cofnięte dopiero w późniejszym okresie.

NKJP: Edwin Bendyk, Zatruta studnia. Rzecz o władzy i wolności, 2002

Gramatyka

rzeczownik rodzaj nijaki nieodmienny

formy w tabelce: 

formy: imprimatur

 1.1. imprimatur

Definicja

imprimatur nazywa się też oficjalną zgodę jakiejś innej instytucji, wydawcy, cenzury itp. na wydanie książki; słowo książkowe

Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
(...) Ale na wydanie listów ciągle jeszcze czekamy na daremnie.
Oto kilka tylko wybranych przykładów. Listę ich można by bez trudu powiększyć. Nie mówię już o leżących w szufladach i czekających nadaremnie na imprimatur cenzury dziełach żyjących polskich filozofów, historyków, badaczy literatury, etnologów. Z pierwszych powojennych roczników „Sprawozdań” Polskiej Akademii Umiejętności, Warszawskiego i Poznańskiego Towarzystw Naukowych można by cytować i cytować tytuły przedstawionych tam prac, które nigdy nie doczekały się druku w pełnym tekście.

NKJP: Kultura, nr 11, 1956

Gramatyka

rzeczownik rodzaj nijaki nieodmienny

formy w tabelce: 

formy: imprimatur

Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle?
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
Sprawdź

Często sprawdzane

Ciekawostki

  • nieustraszony — A dawniej był i ustraszony
  • IMHO — Pochodzenie wyrażenia IMHO
  • podczasPodczas — pisane łącznie

Mogą Cię zainteresować również hasła

newsy, porady + e-book