Definicja
te to jedna z form zaimka ten
Twoje źródło poprawności
językowej, zobacz więcej
te
1. te (forma zaimka)
Poprawna polszczyzna cenne informacje, niespodzianki, haczyki
Czy to to zdjęcie?
Zaimkowa forma te obsługuje mianownik i biernik liczby mnogiej w połączeniach z rzeczownikami wszystkich rodzajów prócz rodzaju męskoosobowego. Tę nieprostą być może charakterystykę gramatyczną łatwo rozjaśnić przykładami:
Tam leżą te krówki [mianownik, rodzaj żeński], Tam kupiłam te krówki [biernik, rodzaj żeński]
Tam leżą te futra [mianownik, rodzaj nijaki], Tam kupiłam te futra [biernik, rodzaj nijaki]
Tam leżą te kabanosy [mianownik, rodzaj męskozwierzęcy], Tam kupiłam te kabanosy [biernik, rodzaj męskozwierzęcy]
Pełna treść tego i 5323 pozostałych artykułów poprawnościowych dostępna w abonamencie.
W cenie jednej kawy na miesiąc.
sprawdźReguły reguły językowe, zasady pisowni (nowe opracowanie z komentarzami)
Gramatyka
zaimek
formy: te
2. te (wykrzyknik)
Definicja
te mówi ktoś, kto chce zwrócić czyjąś uwagę i skomentować czyjeś zachowanie; słowo potoczne, zwykle odbierane jako nieuprzejme
Reguły reguły językowe, zasady pisowni (nowe opracowanie z komentarzami)
- 59. interpunkcja: po wołaczu lub wyrazie-wykrzykniku
Słownik wyrazów bliskoznacznych podobne znaczeniowo (lepsze odpowiedniki lub zapomniane słowa)
- e; ej; hej
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Siedziałem na trybunach wśród kibiców, kartka i mikrofon w ręku. Nasi grali wtedy z rezerwami Polonii i w czasie meczu rzekłem kilka ciepłych słów o ich akcjach i grze polonistów. W przerwie podeszło do mnie dwóch dryblasów w szalikach Legii. „Te koleś, tu pod Warszawą, jeśli ciepło to tylko o Legii. Zrozumiałeś?” — zachrypiał jeden z nich. Chyba zrozumiałem, bo po meczu już mnie nie zaczepiali.
NKJP: Mazowieckie To i Owo, 06.05.2010
— (...) Te, mały — popatrzył na Młokosa — co to było, jak wołałeś: „Wiewióra”?
— Wiewióra? — powtórzył chłopak. — To nie zna pan tego? To takie indiańskie zaklęcie. Wołanie o pomoc.
— Na nic wam jakieś zaklęcia. Te, Wołga, słyszałeś o Indianach w tych stronach?
— Dziecinne wymysły — skrzywił się Wołga. — Idziemy stąd...
— Czekaj, ryju! — krzyknął Mały Ziutek. — Może ich zwiążemy?
— Wiewióra? — powtórzył chłopak. — To nie zna pan tego? To takie indiańskie zaklęcie. Wołanie o pomoc.
— Na nic wam jakieś zaklęcia. Te, Wołga, słyszałeś o Indianach w tych stronach?
— Dziecinne wymysły — skrzywił się Wołga. — Idziemy stąd...
— Czekaj, ryju! — krzyknął Mały Ziutek. — Może ich zwiążemy?
Arkadiusz Niemirski, Pan Samochodzik i zagadka kaszubskiego rodu, 2003
Gramatyka
wykrzyknik
formy: te