alawita

1. alawita

Definicja

alawici to ugrupowanie religijne powstałe w X wieku, stanowiące odłam szyizmu (przez wielu teologów islamu uważane za heretyckie); alawici przyznają boskość Mahometowi, jego towarzyszowi Salmanowi al-Farisiemu oraz kalifowi Alemu (boska trójca), mają własny katalog świąt (zaczerpnięty głównie z islamu i chrześcijaństwa), nie uznają zasad szariatu, wierzą w reinkarnację; zamieszkują głównie Syrię

Reguły reguły językowe, zasady pisowni (nowe opracowanie z komentarzami)

139. jaką literą (religia): nazwy wyznawców religijnych

Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu

Dyktatorzy woleli rządzić nakreślonym na mapie państwem, niż stanąć wobec arabskiego żywiołu. I tak Husajn opierał się na sunnitach i gnębił szyitów oraz Kurdów. Z kolei syryjscy dyktatorzy, bliscy szyizmowi alawici, zbudowali władzę, wspierając szyitów przeciw sunnickiej większości.

Michał Kacewicz, Newsweek, 7–13.10.2013, nr 41, s. 60

W 1516 roku, przy okazji zajęcia przez Turków Syrii, cesarz osmański Selim I, z błogosławieństwem i przyzwoleniem sunnickich przywódców religijnych, wymordował ponad 9400 szyickich alawitów. Tak więc alawici nie wyróżniają się specjalnie od pozostałych mniejszości religijnych i etnicznych Bliskiego Wschodu, które bez przerwy były narażone na różnorakie represje, wojny czy krwawo tłumione bunty.
Średniowieczny Bliski Wschód zawsze ociekał krwią. Nawet w bliższych nam czasach, w połowie XIX w., alawici, będąc ciągle pod panowaniem Turków, byli obiektami represji, chociażby przez obciążanie ich, jako niewiernych, dużymi podatkami. Przemoc wobec nich, kierowana zresztą z różnych stron, trwała właściwie nieprzerwanie do 1922 r.

Grzegorz Mazurczak, psz.pl, 17.09.09