tautologiczny

1. tautologiczny

Definicja

tautologiczne jest to, co jest tautologią lub w inny sposób jest z nią związane

Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
— Ojca Świętego niezmiernie zmartwiła wystosowana przez was groźba szantażu — zagaił po chwili wymownego milczenia di Ciena, taktownie stosując tę tautologiczną peryfrazę, bo wszak każda groźba szantażu sama automatycznie jest już szantażem.

NKJP: Jacek Dukaj, W kraju niewiernych, 2000

Przyjrzyjmy się epitetom Kochanowskiego — rzadko mówią o zmysłowych jakościach przedmiotów; raczej o ich miejscu w porządku świata. Są to epitety często konwencjonalne, oczywiste, prawie że tautologiczne. Dary są hojne, serce — wdzięczne, gwiazdy — złote, ziemia — nieobeszła, wody — nieprzebrane, dzień — biały, noc — ciemna, wieniec — kłosiany, zima — gnuśna, zioła (od słońca) — mdłe, a zboża — zagorzałe. To przykłady z Hymnu. Podobnie będzie w Pieśniach i Fraszkach, w całej prawie poezji Kochanowskiego. Oto przykłady z Pieśni: wesele prawe, sumienie całe, grody wysokie, gęśli złote, ogień nieugaszony, słońce złote, gwiazdy rozliczne, śpiewanie słodkie, zorze jasne, ćmy (w znaczeniu: ciemności) czarne. Tu się słowa słowom nie dziwują, lecz jakby poszukują siebie w zgodzie i harmonii.

NKJP: Jerzy Ziomek, Renesans, 1973

Gramatyka

przymiotnik niestopniowalny

formy alfabetycznie: tautologiczna; tautologiczną; tautologiczne; tautologicznego; tautologicznej; tautologicznemu; tautologiczni; tautologiczny; tautologicznych; tautologicznym; tautologicznymi formy zaprzeczone: nietautologiczna; nietautologiczną; nietautologiczne; nietautologicznego; nietautologicznej; nietautologicznemu; nietautologiczni; nietautologiczny; nietautologicznych; nietautologicznym; nietautologicznymi

zgłoś poprawkę

 1.1. tautologicznie

Gramatyka

przysłówek odprzymiotnikowy niestopniowalny

formy: nietautologicznie; tautologicznie

 1.2. tautologiczność

Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
W koncepcji Reissa razi jednak pewna eliptyczność. Uważał on, że do zachowania dewiacyjnego dochodzi przede wszystkim wówczas, gdy wewnętrzne i zewnętrzne mechanizmy kontrolne nie mogą wymóc konformizmu. Nietrudno dostrzec tautologiczność takiego rozumowania. Jak pamiętamy, Reiss definiował kontrolę wewnętrzną jako zdolność jednostki do powstrzymywania się od zachowań sprzecznych z normami. Dokonanie czynu sprzecznego z normami społecznymi oznacza więc brak należytej kontroli wewnętrznej, nienaruszanie norm natomiast świadczy o właściwej kontroli wewnętrznej. W konsekwencji Reiss wyjaśniał zachowanie dewiacyjne niewłaściwą kontrolą wewnętrzną, którą z kolei definiował jako brak zachowań dewiacyjnych.

NKJP: Andrzej Siemaszko, Granice tolerancji. O teoriach zachowań dewiacyjnych, 1993

Gramatyka

rzeczownik rodzaj żeński odmienny

formy w tabelce: 

formy alfabetycznie: tautologiczność; tautologiczności; tautologicznością; tautologicznościach; tautologicznościami; tautologicznościom

zgłoś poprawkę
Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle?
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
Sprawdź

Często sprawdzane

Ciekawostki

  • pal go sześć — Pochodzenie wyrażenia pal go sześć
  • precel — Precel i jego niejasne pochodzenie
  • sztokfisz — Pochodzenie wyrazu sztokfisz

Mogą Cię zainteresować również hasła

newsy, porady + e-book