Definicja
samogłoski to głoski, których powstaniu nie towarzyszy przeszkoda na drodze powietrza wydychanego z płuc (w środkowej płaszczyźnie aparatu mowy powstaje kanał bez zwarć i szczelin); samogłoski są ośrodkami sylab, zawsze są dźwięczne (nie mają bezdźwięcznych odpowiedników, w odróżnieniu od prawie wszystkich spółgłosek), dla ich artykulacji ważne są poziome i pionowe ruchy języka