Niektóre formy konotują formę
partykuło-przysłówka NIE
1:
(186) (a)
Jan bynajmniej nie zamierza wyjeżdżać.
(b)
Usiadłem bynajmniej nie speszony.
(c)
To się stało bynajmniej nie wieczorem.Formy
partykuło-przysłówków CZY, CZYŻBY, DLACZEGO (tzw. partykuł pytajnych) konotują frazę zdaniową właściwą, czasem o ustalonym porządku linearnym (po CZYŻBY):
(187) (a)
Czy już pada?(b)
Czyżbyście sądzili, że Lech wygra?(c)
Dlaczego nie przyszliście? Zygmunt Saloni, Marek Świdziński, Składnia współczesnego języka polskiego, 2007 (1998), s. 262
Partykuły i przysłówki nieodprzymiotnikowe połączono w klasę
partykuło-przysłówków. W konsekwencji np. DWAKROĆ I NAPRĘDCE są
partykuło-przysłówkami, ale
dwukrotnie i
prędko są formami przysłówkowymi przymiotników DWUKROTNY i PRĘDKI.
Mirosław Bańko, Wykłady z polskiej fleksji, 2005 (2002), s. 129