orzecznik

orzecznik (gramatyka)

Definicja

orzecznik to w gramatyce polskiej część orzeczenia imiennego (rzeczownik, przymiotnik lub zaimek) mająca samodzielne znaczenie, np. lekarzem w jest lekarzem, profesorem w zostanie profesorem, niemiły w stałeś się niemiły; orzecznikiem nazywa się też analogiczne wyrazy w innych językach, np. agricola w ego sum agricola (po łacinie jestem rolnikiem), журналист w мой папа журналист (po rosyjsku mój tata to dziennikarz)

Gramatyka

rzeczownik rodzaj męskorzeczowy odmienny

formy w tabelce: 

formy alfabetycznie: orzecznik; orzecznika; orzecznikach; orzecznikami; orzeczniki; orzecznikiem; orzecznikom; orzeczników; orzecznikowi; orzeczniku

zgłoś poprawkę
Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle?
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
Sprawdź

Często sprawdzane

Ciekawostki

  • chędożyć — Wszystko, co jeszcze potrzebujesz wiedzieć o chędożeniu...
  • balwierz — O balwierza historii i dawnych wariantach balbierz, barbierz, barwierz
  • kaznodzieja — Kaznodzieja — co to właściwie znaczy?

Mogą Cię zainteresować również hasła