nb.

Przede wszystkim możliwa była reforma ortografii polskiej z 1936 roku. Chociaż nie odbywała się ona pod auspicjami Towarzystwa, to jej głównymi autorami byli przecież czołowi członkowie TMJP. Podobnie rzecz miała się z ustaleniem zasad poprawnej wymowy polskiej opracowanych przez zespół wybitnych językoznawców polskich (zob. Dunaj 2016), a przygotowanych do druku przez Zenona Klemensiewicza (1930) w postaci książeczki Prawidła poprawnej wymowy polskiej, nb. wydanej w Biblioteczce TMJP. Można więc jednoznacznie stwierdzić, że udział członków TMJP w pracach dotyczących uporządkowania różnych problemów językowych był nie do przecenienia.

Bogusław Dunaj, Troska o język polski w czasach przełomu, (w:) Język polski — między tradycją a współczesnością. Księga jubileuszowa z okazji stulecia Towarzystwa Miłośników Języka Polskiego, red. naukowa Ewa Horyń, Ewa Młynarczyk, Piotr Żmigrodzki, 2021, s. 17