keks

W środku, otoczony zawiniętymi podarunkami, leżał keks. Wrócił myślami do kuchni w domu i zobaczył w niej żonę pochyloną nad miską do kręcenia ciasta i synów — jeden wciąż uczepiony jej fartucha, drugi świeżo upieczony marynarz. (...) Miał ochotę oderwać kawał ciasta i wepchnąć go sobie do ust, lecz przyzwoitość nakazywała mu posłużyć się nożem. Wyciągnął z pochwy sztylet i odkroił kawałek keksa. Wciąż był dobry, wilgotny i smakował wybornie. To zdumiewające, jak świat może się zmienić — pomyślał — zanim zepsuje się keks.

Robert M. Edsel, Obrońcy skarbów, 2014