supletywizm

supletywizm

Definicja

supletywizm to w gramatyce: sytuacja, w której formy (a ściśle: tematy fleksyjne) danego wyrazu zróżnicowane są nieregularnie i są do siebie niepodobne; supletywizm całkowity zachodzi np. w człowiek — ludzie (w rozbiciu na temat fleksyjny i końcówkę: człowiek-ø i ludzi-e), a supletywizm częściowy w znaleźć — znajdę (w rozbiciu na temat fleksyjny i końcówkę: znaleź-ć i znajd-ę)

Słownik wyrazów bliskoznacznych podobne znaczeniowo (lepsze odpowiedniki lub zapomniane słowa)
  • nieregularność
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Absolutna regularność jest ideałem, do którego może zbliżyć się jedynie język sztuczny (np. esperanto). Żaden język naturalny tego ideału nie osiąga: wystarczy porównać pol. być, ros. byt’, niem. sein czy ang. to be. We wszystkich językach mamy tu do czynienia z nieregularnością najwyższego rzędu — z supletywizmem tematów bezokolicznika i czasu teraźniejszego (poza językiem rosyjskim, w którym po prostu formy tego czasu zanikły).

NKJP: Alicja Nagórko, Zarys gramatyki języka polskiego, 1996

zgłoś poprawkę
Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle?
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
Sprawdź ofertę

Często sprawdzane

  • potrafić — O aspekcie czasownika potrafić (dokonany, niedokonany?)
  • Bozia — Czy istnieje bozia (pisane małą literą)?
  • rozczarować — Dodatni przysłówek w połączeniu z rozczarować

Ciekawostki

  • hobby — Słownikowe czary-mary: hobbystowski i hobbyzm
  • bi- — Pochodzenie cząstki bi-
  • obznajomić — Kiedy przestano używać form obznajmić i obznajmić się?

Mogą Cię zainteresować również hasła

newsy, porady + e-book