W podsumowaniu końcowym prócz wyżej wskazanego wniosku («Nie ma zdań bezpodmiotowych») mamy tylko wniosek uboczny — niby dygresję, tyczącą jednej z teorii o charakterze związku między orzeczeniem a podmiotem, której to teorii autorka
hic et nunc odbiera najważniejszy argument z istnienia zdań bezpodmiotowych.
Andrzej Bańkowski, Jeszcze o zdaniach bezpodmiotowych, Język Polski XLVII, nr 4, s. 295