Definicja
gerundium to w gramatyce: rzeczownik odczasownikowy szczególnego rodzaju, przede wszystkim tworzony regularnie; w polszczyźnie gerundia to rzeczownikowe formy czasowników zakończone na -anie (np. strzelanie), -enie (np. młócenie) lub -cie (np. zdobycie); w łacinie gerundia to rzeczowniki odczasownikowe występujące tylko w rodzaju nijakim liczby pojedynczej i rządzące tym samym przypadkiem co czasownik (mianownik zastępowany jest formą bezokolicznikową: discere ‘uczenie się’, dopełniacz: discendi ‘uczenia się’); w języku angielskim to czasownikowe formy zakończone na -ing, np. swimming ‘pływanie’
Pełną treść widzą tylko abonenci Dobrego słownika.
Zyskaj dostęp do tej i 4883 pozostałych informacji poprawnościowych.
zamów
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Ciekawe jednak, że niemal tak samo częste są pytania o pisownię zaprzeczonych
gerundiów (
nieprzestrzeganie,
niewykonanie itp.), która już od kilkudziesięciu lat nie powinna budzić wątpliwości.
Prace Filologiczne, t. 48, 2003
Przysłówki nie mogą bezpośrednio modyfikować rzeczowników (ale mogą
gerundia) ani liczebników właściwych (ale mogą niewłaściwe, np.
bardzo w
bardzo dużo wyjątków), natomiast zwykle modyfikują formy czasownikowe i odczasownikowe, przymiotniki i przysłówki.
Łukasz Szałkiewicz, Adam Przepiórkowski, Anotacja morfoskładniowa, w: Narodowy Korpus Języka Polskiego, 2012
Pełną treść widzą tylko abonenci Dobrego słownika.
Zyskaj dostęp do tej i 1539 pozostałych ciekawostek.
zamów