endosymbioza

Koncepcja endosymbiozy pojawiała się i znikała w nauce od początku XX w. Głosi, że zwierzęce i roślinne komórki zawdzięczają energię odległemu potomstwu niedojedzonych bakterii. I dziś mamy na nią solidne dowody. (...) Najlepszy dowód na to, że proces endosymbiozy może zachodzić w przyrodzie, znaleźliśmy niedawno. W 2021 r. naukowcy z Instytutu Mikrobiologii Morskiej Maxa Plancka w Bremie, wraz ze współpracownikami z Centrum Genomu Maxa Plancka w Kolonii i Szwajcarskiego Instytutu Badań Wodnych zaobserwowali nieznany wcześniej mechanizm zasilania komórek. Badania prowadzili w beztlenowych warstwach leżących w głębinach jeziora Zug. Szukali mikroorganizmów, które biorą udział w przetwarzaniu metanu. Wśród różnych stworzeń wykryto protista (orzęska), a w jego wnętrzu — endosymbionta potrafiącego przetwarzać związki azotu i pozyskiwać z nich energię. Nowy organizm nazwano Candidatus Azoamicus ciliaticola. Dosłownie: „przyjaciel azotu, który zamieszkuje orzęski”, co idealnie opisało preferencje mikroorganizmu oraz jego gospodarza.

tygodnikpowszechny.pl, 18.02.2024