Definicja
gołda to potocznie wódka, zwłaszcza tania i podrzędnej jakości; słowo rzadziej używane
gołda to potocznie wódka, zwłaszcza tania i podrzędnej jakości; słowo rzadziej używane
NKJP: Ireneusz Iredyński, Dzień oszusta. Człowiek epoki, 1962
K. S. Rutkowski, Kryminał tango, 2015
Tadeusz Konwicki, Kalendarz i klepsydra, 1976
Eufemizm utworzony na zasadzie przeniesienia nazwy wódki gdańskiej, w której pływają niewielkie płatki złota; od niem. Gold ‘złoto’.
Co ciekawe, hasło gołda (i gołdus) znajdziemy w „Słowniku języka polskiego” pod red. J. Karłowicza, A. Kryńskiego, W. Niedźwiedzkiego, w tomie I (1900 r.):[Gołda, y, blm.] ruda żelazna. <p. Hałda>
[Gołdus, a, lm. y] p. Gałdus.
Gałda, y, lm. y 1. ┼ p. Giełda. 2. [G.]= a) zabawa, obchodzona w porze zimowej przez kawalerów; uczta rozpustna, obżarta: G. djabelska (= bankiet djabłów). b) pijaństwo, opilstwo: Cały zarobek obraca na gałdę. c) wódka. Por. Gałdus, Gołda.
[Gałdus, a, lm. y, Gałdziarz, Gołdus, Gałdys] pijak. Por. Gałda.
Czy te zapisy słownikowe mogą być zgodne z pochodzeniem gołdy podanym przez Dąbrowską? Na pewno się nie wykluczają, bowiem gdański goldwasser to trunek obecny w Polsce od dawna, a pod tą nazwą znany na pewno w XIX wieku.rzeczownik rodzaj żeński odmienny
M. | ta | gołda | te | gołdy |
---|---|---|---|---|
D. | nie widzę tej | gołdy | tych | gołd |
C. | przyglądam się tej | gołdzie | tym | gołdom |
B. | lubię tę | gołdę | te | gołdy |
Ms. | mówię o tej | gołdzie | o tych | gołdach |
N. | interesuję się tą | gołdą | tymi | gołdami |
W. | ty | gołdo | wy | gołdy |