cyt. wg

Sto lat później zagadnienia ruchów ciał rozważał Hipparch z Nikai. Znów bardzo niewiele o tym wiemy, niemniej komentator arystotelesowski, Symplicjusz (Simplikios) z Cylicji, w VI w. relacjonował:

Hipparch w książce O ciałach poruszanych w dół przez własny ciężar powiada, że w przypadku ziemi rzuconej w górę miotająca siła jest przyczyną ruchu wznoszącego dopóty, dopóki jest silniejsza niż moc rzuconego ciała; im większa jest siła miotająca, tym szybciej przedmiot porusza się w górę. (…) Przypisuje też tę samą przyczynę ciałom upuszczonym z wysoka. Gdyż w ich przypadku siła, która je utrzymywała, trwa przez czas jakiś, a jej przeciwne działanie jest przyczyną, dla której spadające ciało na początku porusza się wolniej (Symplicjusz, In Aristotelis De caelo 264, 25; cyt. wg Clagett 1955: 543).

Wojciech Sady, O historycznym związku mechaniki Arystotelesa i mechaniki Newtona, Filozofia Nauki, nr 28(4), 2020, s. 71–72