co

1. co (np. co zjadła?)

Poprawna polszczyzna cenne informacje, niespodzianki, haczyki
Nie mam czego oglądać czy Nie mam co oglądać? W dopełniaczu zaimek rzeczowny co przyjmuje generalnie formę czego, np. Czego tak nienawidzisz?. Spotykamy się czasem z błędami w rodzaju Co potrzebujesz?, poprawnie: Czego potrzebujesz?. Wyjątek dotyczy

Pełną treść widzą tylko abonenci Dobrego słownika.

Zyskaj dostęp do tej i 4888 pozostałych informacji poprawnościowych.
zamów
Słownik wyrazów bliskoznacznych podobne znaczeniowo (lepsze odpowiedniki lub zapomniane słowa)
  • coś; cóż
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Czego się dowiedzieliście? — zapytał w końcu Mock.
— Stróż był pijany. Nie znał Gelfrerta. Gelfrert był nazistą...

NKJP: Marek Krajewski, Koniec świata w Breslau, 2003

Współtowarzysze celi także pytali sędziego, co znaczy jego dziwny uśmiech. Lecz nie odpowiadał. Z wiekiem stał się czujny. Jego dawna elokwencja gdzieś się ulotniła.

NKJP: Andrzej Szczypiorski, 1986

2. co (np. co on tu mi)

Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Co pan mówi, panie sędzio — wymamrotał. — Ja chcę pokoju, to się rozumie, ale na innych warunkach. Najpierw niech ten cały Hitler pójdzie do ziemi...
— Żeby poszedł do ziemi, trzeba długiej wojny, panie Kujawski — rzekł sędzia.

NKJP: Andrzej Szczypiorski, 1986

Gramatyka

formy: co; czego; czemu; czym

3. co (lubisz go, co?)

Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
— Dawno — odparł. — Jeszcze na jesieni.
— No, no — rzekła. — Pewnie znów chcesz jeść, co? — Milczał.

NKJP: Andrzej Szczypiorski, 1986

Gramatyka

partykuła

formy: co

4. co (potocznie coś)

Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
ELEONORA — Może byś co zjadł?
ARTUR — Ja nie chcę jeść, ja chcę zapanować nad sytuacją!

Sławomir Mrożek, Tango, 1964

Gramatyka

formy: co; czego; czemu; czym

5. co (= czemu)

Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
— No i co pan tak patrzy, panie Ireneuszu? Co pan patrzy? — doktor zamknął pokrywkę, odwrócił się do lustra i zaczął sobie coś wyciskać spod nosa. — Czy ja już nie mam prawa choć do krzty melancholii? Śmieszy pana i dziwi, tak?

Włodzimierz Kowalewski, Bóg zapłacz!, 2000

Gramatyka

formy: co

Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle?
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
Sprawdź ofertę

Często sprawdzane

  • kiper — Jak (nie) odmienia się kiper
  • modlić się — Połączenia składniowe, czyli m.in. o módl się za nas i módl się za nami
  • Dalmacja — Kto mieszka w Dalmacji (a kto mieszkał)

Ciekawostki

Mogą Cię zainteresować również hasła

newsy, porady + e-book