Magna Charta Libertatum

W systemie rzymskim prawa człowieka, a zatem i prawa podmiotowe jako kategoria prawa pozytywnego, były jednoznacznie wykluczone ze względu na uznanie przez ówczesny porządek prawny tak drastycznych nierówności, jakie niosło ze sobą niewolnictwo. Co więcej, epoka starożytna bywa historycznie identyfikowana przez jego powszechność. Ponieważ jednak również średniowieczne prawa wolnościowe typu angielskiej Magna Charta Libertatum z 1215 r. nie były niczym innym niż przywilejami stanowymi, skierowany pod adresem prawa pozytywnego postulat równości wobec prawa wywodzi się najwcześniej z najstarszej kanonistyki.

NKJP: Prawo rzymskie. U podstaw prawa prywatnego, 2009