Konstantynopolitanka

Konstantynopolitanka (kobieta)

Nota
Słowo poprawne, choć bardzo rzadko używane.
Reguły reguły językowe, zasady pisowni (nowe opracowanie z komentarzami)
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Rozpad cesarstwa Habsburgów i degradacja Wiednia skłoniły Izaaca Kamhi do przeniesienia przedstawicielstwa firmy do Paryża. Kres imperium osmańskiego zubożył rodzinę, ale Victoria specjalnie się tym nie przejęła. Tkwiła po uszy w muzyce. W roku 1928 poznała młodego, dwudziestosiedmioletniego kompozytora Joaquína Rodrigo. Premiera Cinco piezas infantiles w Théâtre des Champs Elysées upewniła ją, że Hiszpan jest geniuszem. On lubił jej grę na fortepianie. Niedowidział i urody konstantynopolitanki nie mógł w pełni docenić, ale niewątpliwie odczuwał czar młodej kobiety, która go adorowała.

wydawnictwoproby.pl, 23.02.2021 [w pisowni sprzed reformy ortograficznej, patrz reguła podlinkowana powyżej]

Gramatyka

rzeczownik rodzaj żeński odmienny

formy w tabelce: 

formy alfabetycznie: Konstantynopolitance; Konstantynopolitanek; Konstantynopolitanka; Konstantynopolitanką; Konstantynopolitankach; Konstantynopolitankami; Konstantynopolitankę; Konstantynopolitanki; Konstantynopolitanko; Konstantynopolitankom

zgłoś poprawkę
Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle?
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
Sprawdź

Często sprawdzane

Ciekawostki

Mogą Cię zainteresować również hasła

newsy, porady + e-book