Deirdre

Autorzy referowanego „Prospektu” są zdania, że zarówno metodologiczna refleksja, jak i różnego typu eksperymenty metodologiczne z historią w teorii organizacji prowadzą do konieczności zmierzenia się z podstawowymi problemami współczesnej historiografii podejmowanymi na kartach prac najbardziej znaczących współczesnych filozofów i teoretyków naukowego poznawania przeszłości. Booth i Rowlinson proponują sięganie do myśli Haydena White’a, Michela Foucaulta, Paula Ricoeura, Davida Carra oraz Deirdry McCloskey. Jako centralne zagadnienie metahistoryczne w kontekście związków badania dziejów z teorią organizacji, jawi się kwestia ciągłości bądź nieciągłości historii. Omawiany punkt „Prospektu” kończy się wskazaniem na retoryczne ujęcie tego problemu proponowane przez Deirdrę McCloskey, która definiując dzieje jako „historię przez nas opowiadaną”, uważa, że „ciągłość i nieciągłość historii są narracyjnymi sztuczkami, które można wybierać ze względu na ich wartości dla opowiadania”.

Tomasz Ochinowski, Tradycje przedsiębiorczości w Polsce jako źródło kapitału kulturowego organizacji, 2013, s. 97