Definicja
torf to masa (organiczna skała osadowa) koloru czarnego lub brunatnego, powstała z obumarłej roślinności bagiennej (rozkładającej się w chłodnym klimacie, przy dużej wilgotności i ograniczonym dostępie powietrza); torf używany jest w rolnictwie i ogrodnictwie (nawóz), jako paliwo, materiał opałowy i w celach leczniczych (z rozdrobnionego torfu wytwarzana borowina)