Definicja
synkretyzm czegoś to współistnienie w tym różnych elementów, czasem wykluczających się; słowo książkowe
synkretyzm
1. synkretyzm (w kulturze)
Reguły reguły językowe, zasady pisowni (nowe opracowanie z komentarzami)
- 286. odmiana nazw i rzeczowników (przypadki): miejscownik zakończonych na -izm, -yzm, -azm, -zma
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Wątpliwości i rozterki dotyczące tkanki genologicznej utworu są zupełnie zrozumiałe w dobie synkretyzmu stylistyczno-gatunkowego, który bez wątpienia cechuje książkę Górskiego. Zgodzić się bowiem wypada, że można w niej dostrzec zespolone elementy poematu pisanego prozą poetycką, sugerowane przez Feldmana elementy poezji metafizycznej, uroczystego rapsodu, misterium nawiązującego do Dziadów, jak i egzaltowanej apostolskiej publicystyki czy eseju poetycko-filozoficznego.
NKJP: Krystyna Ratajska, Neomesjanistyczni spadkobiercy Mickiewicza, 1998
Gramatyka
rzeczownik rodzaj męskorzeczowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: synkretyzm; synkretyzmach; synkretyzmami; synkretyzmem; synkretyzmie; synkretyzmom; synkretyzmów; synkretyzmowi; synkretyzmu; synkretyzmy
2. synkretyzm (językozn.)
Definicja
synkretyzm to w językoznawstwie: identyczność kształtu dwóch lub więcej form wyrazowych tego samego wyrazu, różniących się tylko wartościami przysługujących im kategorii fleksyjnych, np. forma wyrazowa psy to równocześnie mianownik, biernik i wołacz liczby mnogiej wyrazu pies
Reguły reguły językowe, zasady pisowni (nowe opracowanie z komentarzami)
- 286. odmiana nazw i rzeczowników (przypadki): miejscownik zakończonych na -izm, -yzm, -azm, -zma
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Nietypowe tematy fleksyjne reprezentują zapożyczenia w rodzaju statua, orchidea, kamea, idea: jako samogłoskowe tworzą one wraz z końcówką zbieg dwu samogłosek, co znów jest obce fonotaktyce polskiej i przysparza w związku z tym trudności fleksyjnych (w rodzaju nijakim nacechowane taką zbitką jest kakao). Norma przewiduje tu końcówkę -i: statu-i, orchide-i, kame-i, ide-i, która wobec znanego synkretyzmu fleksji żeńskiej znamionuje także celownik i miejscownik.
NKJP: Alicja Nagórko, Zarys gramatyki języka polskiego, 1996
Ciekawostki
A na blogu
O synkretyzmie językowym była też mowa we wpisie na blogu Dobrego słownika: Zapuszczona broda nie musi być zapuszczona. O homonimii.
Gramatyka
rzeczownik rodzaj męskorzeczowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: synkretyzm; synkretyzmach; synkretyzmami; synkretyzmem; synkretyzmie; synkretyzmom; synkretyzmów; synkretyzmowi; synkretyzmu; synkretyzmy
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
SprawdźCzęsto sprawdzane
Ciekawostki
- śmiać się do rozpuku — Pochodzenie zwrotu śmiać się do rozpuku
- dworcowy — Ulica Dworcowa
- skretynieć — A na blogu