Definicja
stupajka to policjant, wojskowy, urzędnik, który bezmyślnie, bezdusznie, nieraz nadgorliwie wypełnia polecenia, przestrzega przepisów; słowo pogardliwe, nieco przestarzałe
stupajka
stupajka (osoba)
Reguły reguły językowe, zasady pisowni (nowe opracowanie z komentarzami)
- 132. rzeczowniki, nazwy (grupy): ekspresywne, dwurodzajowe nazwy osób (np. fleja, ślamazara)
Słownik wyrazów bliskoznacznych podobne znaczeniowo (lepsze odpowiedniki lub zapomniane słowa)
- biurokrata; ciemięzca; nadgorliwiec; oficjalista; siepacz; służbista; żandarm
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Felieton Passenta w „Polityce” nr 31 Klakson i dziwka ma trzech bohaterów. O pierwszym, czyli o mnie, Daniel Passent pisze, że jestem stupajka, który chodzi po rewirze i patrzy, czy wszyscy równo kochają nasz ustrój, czynią to aby szczerze i z radosnym uśmiechem. W razie gdyby nie — to donos.
Jan Rem, Felietony z pieprzem i solą, 1986, s. 275
Warto przypomnieć, że Hanna Gronkiewicz-Waltz wraz z Ewą Kopacz odgrywały rolę stupajek Tuska podczas długotrwałego czołgania Grzegorza Schetyny — to właśnie one miażdżyły go na partyjnej egzekutywie, gdy sam Tusk grał komedię „ja cię lubię, ale widzisz...”. Trudno podejrzewać, by medialni „wajchowi” nie wiedzieli, że skoro już trzeba krytykować kogoś z PO, to krytykowanie kogo konkretnie nie tylko nie rozgniewa głównego dziś rozgrywającego w Partii, ale nawet go ucieszy.
Rafał Ziemkiewicz, Pycha i upadek, 2015
Woronicz stylistą jest wybornym, ale prorokiem kiepskim. Nowy car Mikołaj I, człek o mentalności stupajki, okaże się „narzędziem wybranym przez opatrzność, żeby miłość naszą do ojczyzny rozgorzeć, wiarę spotęgować do wyżyn dotąd dla na niedostępnych", jak to ładnie ujęła generałowa Natalia Kicka. Zdepcze złudzenia, stworzone przez poprzednika. Antyrosyjskość będzie odtąd warunkiem sine qua non polskiego patriotyzmu. Nieślubny syn Aleksandra Gustaw Ehrenberg zostanie rewolucjonistą. Przejdzie do historii jako autor słynnej buntowniczej pieśni „Gdy naród do boju". Wyszydzi w niej wiarę polskich elit w „wiedeńskie traktaty" i „układy z carami".
rp.pl, 19.06.2015
Ciekawostki
Z polskiej historii stupajki
Tak pisze Michał Sarnowski w artykule „O jednym ze sposobów bytowania rossików w języku i kulturze polskiej”:
Gramatyka
rzeczownik; rodzaj męskoosobowy nacechowany odmienny
rzadziej rodzaj żeński odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: stupajce; stupajek; stupajka; stupajką; stupajkach; stupajkami; stupajkę; stupajki; stupajko; stupajkom; stupajków
