Definicja
spolegliwy to taki, który łatwo ustępuje i podporządkowuje się innym; spolegliwe działania, zachowania itp. świadczą o byciu spolegliwym; słowo książkowe
spolegliwy to taki, który łatwo ustępuje i podporządkowuje się innym; spolegliwe działania, zachowania itp. świadczą o byciu spolegliwym; słowo książkowe
Bogusław Wołoszański, Tajna wojna Hitlera, 1997
NKJP: Waldemar Michowicz, Historia dyplomacji polskiej, 1995
przymiotnik; stopniowalny opisowo (bardziej, najbardziej)
formy alfabetycznie: spolegliwa; spolegliwą; spolegliwe; spolegliwego; spolegliwej; spolegliwemu; spolegliwi; spolegliwy; spolegliwych; spolegliwym; spolegliwymi formy zaprzeczone: niespolegliwa; niespolegliwą; niespolegliwe; niespolegliwego; niespolegliwej; niespolegliwemu; niespolegliwi; niespolegliwy; niespolegliwych; niespolegliwym; niespolegliwymi
NKJP: Gazeta Krakowska, 2006
przysłówek odprzymiotnikowy; stopniowalny opisowo (bardziej, najbardziej)
formy: niespolegliwie; spolegliwie
NKJP: Gazeta Krakowska, 2002
rzeczownik rodzaj żeński odmienny
formy alfabetycznie: spolegliwość; spolegliwości; spolegliwością; spolegliwościach; spolegliwościami; spolegliwościom
spolegliwy jest ktoś, komu ufamy i na kim możemy polegać; słowo książkowe
NKJP: Dziennik Sławieński, 2000
przymiotnik; stopniowalny opisowo (bardziej, najbardziej)
formy alfabetycznie: spolegliwa; spolegliwą; spolegliwe; spolegliwego; spolegliwej; spolegliwemu; spolegliwi; spolegliwy; spolegliwych; spolegliwym; spolegliwymi formy zaprzeczone: niespolegliwa; niespolegliwą; niespolegliwe; niespolegliwego; niespolegliwej; niespolegliwemu; niespolegliwi; niespolegliwy; niespolegliwych; niespolegliwym; niespolegliwymi
Wanda Wiśniewska, Kazimierz Antoni Jeżewski jako człowiek, pedagog i twórca Gniazd Sierocych, 1994, s. 93
rzeczownik rodzaj żeński odmienny
formy alfabetycznie: spolegliwość; spolegliwości; spolegliwością; spolegliwościach; spolegliwościami; spolegliwościom