Definicja
sensat to ktoś szukający we wszystkim elementów sensacji
Plan abonamentowy Pro w Dobrym słowniku można kupować na raty 0%!
W nim między innymi dostęp do rozbudowywanego Słownika interpunkcyjnego.
Szczegóły sprawdzisz tutaj.
sensat
1. sensat (sensacja)
Poprawna polszczyzna cenne informacje, niespodzianki, haczyki
Słownik wyrazów bliskoznacznych podobne znaczeniowo (lepsze odpowiedniki lub zapomniane słowa)
- aferzysta; histeryk; konfabulator; manipulator; paranoik; plotkarz
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Gdyby więc rzeczywiście miała teraz rzucić na pastwę sensatów i tabloidów wyszpiegowane przed laty informacje z ich życia, przekaz społeczny byłby jednoznaczny: gdy ojczyzna w potrzebie, najlepiej się nie wychylać. Bo jeśli zrobisz dla niej cokolwiek dobrego, Polska cię za to ukarze.
NKJP: Jacek Żakowski, Kłamstwo za kłamstwem, Polityka, nr 2604, 2007
Sieć słów wyrażenia powiązane z opisywanym (wyrazy pokrewne, kolokacje)
- odpowiednik żeński: sensatka
Gramatyka
rzeczownik rodzaj męskoosobowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: sensaci; sensacie; sensat; sensata; sensatach; sensatami; sensatem; sensatom; sensatów; sensatowi; sensaty
2. sensat (powaga)
Definicja
sensat to ktoś przesadnie poważny, zwykle próbujący pokazywać się jako osoba niezwykle mądra; słowo nieco przestarzałe, dziś książkowe
Słownik wyrazów bliskoznacznych podobne znaczeniowo (lepsze odpowiedniki lub zapomniane słowa)
- idealista; malkontent; mędrek; pryncypialista
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Ale na prośbę tatusia, a jakże, wykreślono jakiegoś chłopaka, który zdał świetnie, a ją przesunęli na jego miejsce. Czy to nie wspaniałe, że tatuś zawsze był taką figurą? W komunie, w kapitalizmie, obojętne: wszystko mógł.
Żorż ich, oczywiście, znienawidził, tych naszych opozycyjnych świętych, bo też był z niego zawsze okropny sensat i mantyka. I nieraz rozpacza nad losem tego biednego chłopca.
Żorż ich, oczywiście, znienawidził, tych naszych opozycyjnych świętych, bo też był z niego zawsze okropny sensat i mantyka. I nieraz rozpacza nad losem tego biednego chłopca.
NKJP: Anna Bojarska, Maria Bojarska, Siostry B., 1996
„Jontek”, jeśli miał jakieś poważniejsze zainteresowania, to raczej techniczne, poza tym był dość infantylny, co nas z Jankiem Kottem, wiecznie dyskutujących młodych sensatów, trochę od niego dystansowało. Bawiły „Jontka” takie dowcipy, jak położenie komuś na zeszycie sztucznej, blaszanej „plamy z atramentu”, żeby się na chwilę przestraszył (był gdzieś na Chmielnej sklepik, gdzie podobne dyrdymałki sprzedawano).
NJKP: Ryszard Matuszewski, Alfabet. Wybór z pamięci 90-latka, 2004
Słownik antonimów przeciwstawne znaczeniowo
Sieć słów wyrażenia powiązane z opisywanym (wyrazy pokrewne, kolokacje)
- odpowiednik żeński: sensatka
Gramatyka
rzeczownik rodzaj męskoosobowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: sensaci; sensacie; sensat; sensata; sensatach; sensatami; sensatem; sensatom; sensatów; sensatowi; sensaty