raubritter

Definicja

raubritter to niemiecki niemiecki z XIII-XV w. utrzymujący się z rozboju (nieprzestrzegający praw rycerskich); pojawienie się raubritterów jest wiązane z kryzysem ekonomiczno-politycznym (m.in. upadek władzy królewskiej) dotykającym drobne rycerstwo

Wymowa prosto zapisana

 Dostęp w abonamencie, sprawdź

Reguły reguły językowe, zasady pisowni (nowe opracowanie z komentarzami)

• 356. wymowa: połączenia literowe au i eu

Słownik wyrazów bliskoznacznych podobne znaczeniowo (lepsze odpowiedniki lub zapomniane słowa)

• rycerz rozbójnik
• żartobliwie:zbójcerz

Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu

Sieć słów wyrażenia powiązane z opisywanym (wyrazy pokrewne, kolokacje)

• skarbonka słowotwórcza: raubritterstwo

Gramatyka

rzeczownik rodzaj męskoosobowy odmienny

formy w tabelce: 

formy alfabetycznie: raubritter; raubrittera; raubritterach; raubritterami; raubritterem; raubritterom; raubritterów; raubritterowi; raubrittery; raubritterze; raubritterzy