Wyjście z tego świata oznacza dla
Odysa wyjście ze świata, który nie jest światem ludzi, ale światem na przemian nad- i podludzkim, światem, w którym u Kalypso ofiarowuje mu się status boga, a u Kirke grozi mu popadnięcie w stan zwierzęcości. Trzeba ten świat opuścić, by powrócić do
normalności. Cała
Odyseja jest w pewnym sensie opowieścią o powrocie Odysa do
normalności, o jego świadomej akceptacji ludzkiej kondycji.
P. Vidal-Naquet, Religijne i mityczne aspekty ziemi i ofiary w Odysei, (w:) P. Vidal-Naquet, Czarny łowca. Formy myśli i formy życia społecznego w świecie greckim, Warszawa 2003, s. 43
