neoprezbiter

neoprezbiter (osoba)

Definicja

neoprezbiter to nowo wyświęcony ksiądz katolicki (prezbiter), nazywany tak zwykle przez pierwszy rok od przyjęcia święceń; słowo oficjalne

Słownik wyrazów bliskoznacznych podobne znaczeniowo (lepsze odpowiedniki lub zapomniane słowa)
  • biskup; diakon; duchowny; duszpasterz; kapłan; ksiądz; proboszcz; wikariusz; zakonnik
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Na zakończenie Mszy św. księża neoprezbiterzy udzielili błogosławieństwa prymicyjnego, z którym związana jest łaska odpustu zupełnego. W kolejnych dniach i tygodniach czeka ich wspólny wyjazd na Jasną Górę. To już tradycja, że co roku nowo wyświęceni księża zawierzają swoje kapłaństwo Matce Bożej Częstochowskiej. Będą też sprawować Msze św. w bliskich sobie środowiskach, m.in. w parafiach, gdzie odbywali praktyki diakońskie, a także w szpitalach, domach opieki. Rzeszowską tradycją jest także Msza św. w klasztorze karmelitanek, które modlą się w intencji kapłanów.

diecezja.rzeszow.pl, 2015

Gramatyka

rzeczownik rodzaj męskoosobowy odmienny

formy w tabelce: 

formy alfabetycznie: neoprezbiter; neoprezbitera; neoprezbiterach; neoprezbiterami; neoprezbiterem; neoprezbiterom; neoprezbiterów; neoprezbiterowi; neoprezbitery; neoprezbiterze; neoprezbiterzy

zgłoś poprawkę
Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle?
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
Sprawdź

Często sprawdzane

Ciekawostki

Mogą Cię zainteresować również hasła

newsy, porady + e-book