modus vivendi

Książę nie miał już nic do załatwienia w kraju i nie pragnął spotkania z wojskami Bonapartego, więc wyjechał do Włoch. Nastąpiło to najprawdopodobniej zaraz po zawarciu pokoju w Luneville (luty 1801 r.), stwarzającego przejściowy modus vivendi między Francją a starą Europą.

NKJP: M. Brandys, Nieznany książę Poniatowski, 1960

Wśród tych wydarzeń na przypomnienie zasługuje liberalizacja monarchii hiszpańskiej w 1820 r., wroga postawa wobec niej ze strony Świętego Przymierza oraz zainteresowanie niektórych republik latynoamerykańskich współpracą z bardziej liberalnymi państwami europejskimi. Stany Zjednoczone obawiały się, że nowy, bardziej liberalny reżim hiszpański znajdzie jakieś modus vivendi z Ameryką Łacińską i w tym rejonie wzmocni pozycję Hiszpanii. Nowy reżim daleki był jednak od uznania niepodległości kolonii hiszpańskich, a ustępstwa, które był gotów poczynić, uznane zostały w Ameryce Łacińskiej za niewystarczające.

NKJP: L. Pastusiak, Prezydenci Stanów Zjednoczonych Ameryki, 1999