Definicja
kubizm to jeden z kierunków w sztuce, powstały na początku XX wieku jako rewolucyjny ruch artystyczny (lata 1907–1914 we Francji), głównie dzięki współpracy Pabla Picassa i Georges’a Braque’a; jego istotą była dekonstrukcja tradycyjnego modelu przedstawiania trójwymiarowych przedmiotów na dwuwymiarowej powierzchni: artyści rozbijali przedmioty na proste kształty geometryczne, takie jak kostki, kule, stożki i walce, i zamiast pokazywać przedmiot z jednego punktu widzenia, przedstawiali go z wielu perspektyw jednocześnie, co sprawiało, że obrazy wydawały się bardziej abstrakcyjne; ważnym aspektem kubizmu była jego filozofia — artyści próbowali uchwycić istotę rzeczywistości w jej złożoności, pokazując nie tylko to, co widać na zewnątrz, ale także wnętrze, struktury i dynamikę przedmiotu; kubizm miał wpływ na inne dziedziny sztuki, stając się kluczowym impulsem dla rozwoju sztuki awangardowej w XX wieku
