gerundivum to łaciński imiesłów bierny czasu przyszłego, wyrażający konieczność, potrzebę wykonania jakiejś czynności (od czasownika legere ‘czytać’ gerundivum to legendus, legenda, legendum, czyli ‘ten, ta, to, który, która, które, musi być czytany, czytana, czytane’)
M. Kaczmarkowski, Łacińskie gerundivum i jego polskie odpowiedniki funkcjonalne, „Roczniki Humanistyczne KUL” 1991–1992, z. 6, s. 108
rzeczownik rodzaj nijaki odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: gerundiva; gerundivach; gerundivami; gerundivom; gerundivów; gerundivum; gerundiwa; gerundiwach; gerundiwami; gerundiwom; gerundiwów; gerundiwum
