Definicja
dyscyplina nauki, sztuki, techniki itp. to jej część wydzielona ze względu na pewne cechy (zwłaszcza ze względu na tematykę)
dyscyplina nauki, sztuki, techniki itp. to jej część wydzielona ze względu na pewne cechy (zwłaszcza ze względu na tematykę)
NKJP: Czesław Miłosz, Ziemia Ulro, 1977
NKJP: Barbara Ziembicka, Najprostszą drogą. Rozmowy z artystami, 1998
rzeczownik rodzaj żeński odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: dyscyplin; dyscyplina; dyscypliną; dyscyplinach; dyscyplinami; dyscyplinę; dyscyplinie; dyscyplino; dyscyplinom; dyscypliny
jeśli w jakimś miejscu, grupie osób panuje dyscyplina, to osoby te podporządkowują się ściśle zasadom je obowiązującym i ułatwiającym kierowanie nimi
NKJP: Henryk Grynberg, Życie ideologiczne, osobiste, codzienne i artystyczne, 1998
rzeczownik rodzaj żeński odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: dyscyplin; dyscyplina; dyscypliną; dyscyplinach; dyscyplinami; dyscyplinę; dyscyplinie; dyscyplino; dyscyplinom; dyscypliny
dyscyplina to zasady postępowania, jakie sami sobie narzucamy, których przestrzeganie wymaga pewnego wysiłku
NKJP: Czesław Miłosz, Abecadło Miłosza, 1997
rzeczownik rodzaj żeński odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: dyscyplin; dyscyplina; dyscypliną; dyscyplinach; dyscyplinami; dyscyplinę; dyscyplinie; dyscyplino; dyscyplinom; dyscypliny
dyscyplina sportu to jego rodzaj, który jest powszechnie lub zawodowo uprawiany
NKJP: Wiesław Koluch, Z pamiętnika polskiego najemnika, 2000
rzeczownik rodzaj żeński odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: dyscyplin; dyscyplina; dyscypliną; dyscyplinach; dyscyplinami; dyscyplinę; dyscyplinie; dyscyplino; dyscyplinom; dyscypliny
dyscyplina to rodzaj bata o krótkiej rączce i kliku rzemieniach, służący dawniej m.in. do wymierzania kary cielesnej dzieciom
NKJP: Tadeusz Konwicki, Bohiń, 1987
rzeczownik rodzaj żeński odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: dyscyplin; dyscyplina; dyscypliną; dyscyplinach; dyscyplinami; dyscyplinę; dyscyplinie; dyscyplino; dyscyplinom; dyscypliny