Wrócił Jarząb z ćwiartką, pyta mi się, kto to? Ja, że nie wiem, jakiś się przypieprzył i się za
chrzestnego mojego podaje.
— Nie przypieprzył, nie przypieprzył, tylko
chrzestny twój! A tyś mój chrześniak, Pietruszków. Przynieśta kieliszek i
chrzestnemu.
NKJP: W. Myśliwski, Kamień na kamieniu
Kan. 874 - § 1. Do przyjęcia zadania
chrzestnego może być dopuszczony ten, kto:
1. jest wyznaczony przez przyjmującego chrzest albo przez jego rodziców, albo przez tego, kto ich zastępuje, a gdy tych nie ma, przez proboszcza lub szafarza chrztu, i posiada wymagane do tego kwalifikacje oraz intencję pełnienia tego zadania;
2. ukończył szesnaście lat, chyba że biskup diecezjalny określił inny wiek albo proboszcz lub szafarz jest zdania, że słuszna przyczyna zaleca dopuszczenie wyjątku;
3. jest katolikiem, bierzmowanym i przyjął już sakrament Najświętszej Eucharystii oraz prowadzi życie zgodne z wiarą i odpowiadające funkcji, jaką ma pełnić;
4. jest wolny od jakiejkolwiek kary kanonicznej, zgodnie z prawem wymierzonej lub deklarowanej;
5. nie jest ojcem lub matką przyjmującego chrzest.
Kodeks prawa kanonicznego