buruszaski

1. buruszaski (przymiotnik)

Definicja

język buruszaski to język używany w północnym Pakistanie, mający ok. 90 tysięcy użytkowników, izolowany (jego związki z innymi językami są niejasne), niemający standardowego zapisu pisma, a więc również piśmiennej tradycji literackiej

Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Natomiast w sąsiednim Pakistanie, w dolinie Hunza, gdzie mieszkańcy posługują się na co dzień językiem buruszaskim, szaman podczas odprawianych przez siebie seansów mówił w języku szina, którego na co dzień jakoby nie znał, występującym na tym terenie nieco dalej, odmiennym w znacznym stopniu strukturalnie i językowo.

Jadwiga Pstrusińska, O tajnych językach Afganistanu i ich użytkownikach, 2004, s. 115

Otrębski uważa, iż nazwę Buruszowie powinniśmy łączyć z wyrazem sanskryckim purusa-h ‘człowiek’. Zaiste, jak zauważono, pierwotne endoetnonimy mają często takie właśnie znaczenie. Obecność buruszaskiego endoetnonimu — w różnych zbliżonych do siebie formach — i pochodzących od niego toponimów, zarówno w Europie, jak i Azji, jest ważkim argumentem w tej dyskusji.

Jadwiga Pstrusińska, Mikroskop i luneta w badaniach językoznawczych, (w:) Świat Inflant, nr 5 (213), 2020, s. 2

Gramatyka

przymiotnik niestopniowalny

formy alfabetycznie: buruszascy; buruszaska; buruszaską; buruszaski; buruszaskich; buruszaskie; buruszaskiego; buruszaskiej; buruszaskiemu; buruszaskim; buruszaskimi formy zaprzeczone: nieburuszascy; nieburuszaska; nieburuszaską; nieburuszaski; nieburuszaskich; nieburuszaskie; nieburuszaskiego; nieburuszaskiej; nieburuszaskiemu; nieburuszaskim; nieburuszaskimi

 1.1. buruszaski (rzeczownik)

Definicja

buruszaski to skrótowo: język buruszaski

Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Czytamy, iż w buruszaskim jest stara warstwa indoeuropejska, która wykazuje korespondencje fonetyczne i bardzo specyficzne tożsamości semantyczne z językami bałkańskimi i bałtosłowiańskimi. Są i inne nazwy z terenów sąsiednich, bardzo podobne do znanych nam bałtosłowiańskich, które być może warto wymienić.

Sprawozdania z posiedzeń komisji naukowych, Polska Akademia Nauk. Oddział w Krakowie, tom 45, 2003, s. 68

Gramatyka

rzeczownik rodzaj męskorzeczowy; odmienny
rzadziej nieodmienny

formy w tabelce: 

formy: buruszaski; buruszaskiego; buruszaskiemu; buruszaskim

Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle?
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
Sprawdź

Często sprawdzane

Ciekawostki

  • dydelf — Pochodzenie nazwy dydelf
  • HTML — Pochodzenie słowa HTML
  • zleźć — Dawne zlazę

Mogą Cię zainteresować również hasła

newsy, porady + e-book