barnabita

barnabita (zakonnik)

Definicja

barnabita to członek katolickiego męskiego zgromadzenia założonego w 1533 r. przez św. Antoniego Maria Zaccarię, opartego na nauce św. Pawła, z charyzmatem „ewangelizować, wychowywać i uświęcać” (nacisk na formację młodzieży szkolnej i studenckiej), posługującego się zakonnym strojem w formie czarnego habitu przepasanego czarnym szerokim pasem

Gramatyka

rzeczownik rodzaj męskoosobowy odmienny

formy w tabelce: 

formy alfabetycznie: barnabici; barnabicie; barnabita; barnabitą; barnabitach; barnabitami; barnabitę; barnabito; barnabitom; barnabitów; barnabity

Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle?
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
Sprawdź

Często sprawdzane

Ciekawostki

  • dżihad — Dżihad w dawnej encyklopedii
  • rzeźnik — Rzeźnik już niemodny, ale mięsko pyszne
  • tekst — Co czyni tekst trudnym?

Mogą Cię zainteresować również hasła

newsy, porady + e-book