(...) brzmi on:
Dziewczyna z perłą. I wszystko nagle wydaje się jasne! Ale — czy na pewno, czy do końca? Niby wszyscy znamy ten słynny obraz Johannesa
Vermeera, ale spójrzmy na niego uważniej (chyba jesteśmy skazani na reprodukcję, dzieło znajduje się w Hadze, w Mauritshuis), bardzo uważnie (...) bo tylko wtedy dziewczyna z obrazu przemówi do nas... Na tle innych kobiecych portretów
Vermeera ten jest wyraźnie inny: nie opowiada żadnej anegdoty, nie pokazuje żadnej historii.
Bronisław Maj, Charaktery, nr 10, 2014, s. 118