Definicja
Turczyn to nazwisko polskie
Turczyn
1. Turczyn (nazwisko)
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Bolesław i Helena Turczynowie pochodzą spod Opola Lubelskiego. Zaraz po ślubie, w roku 1972, za pieniądze zebrane na weselu kupili w Wandalinie podupadłe gospodarstwo z półhektarowym sadem. Helena Turczyn pamięta, jak sąsiedzi kreślili sobie kółko na czole i powtarzali: — Prędzej kaktus na łapie wyrośnie, niż z tego bagna wylezieta. Turczynowie nie poddali się.
NKJP: Gazeta Wyborcza, 1995
Gramatyka
rzeczownik rodzaj męskoosobowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: Turczyn; Turczyna; Turczynach; Turczynami; Turczynem; Turczynie; Turczynom; Turczynów; Turczynowi; Turczynowie
2. Turczyn (z Turcji)
Definicja
Turczyn to przestarzale Turek
Poprawna polszczyzna cenne informacje, niespodzianki, haczyki
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Tu pan Zagłoba przerwał milczenie i zwróciwszy się do Basi rzekł:
— Jeśli was Turczyni pojmają, to czy chcesz, czy nie chcesz, twój los będzie zgoła inszy jak Michałowy. Ha! Po Kozakach, Szwedach, septentrionach i brandeburskiej psiarni — Turczyn! Mówiłem księdzu Olszowskiemu: „Doroszeńki do desperacji nie przywódźcie, bo on jeno z musu do Turczyna się nakłonił”. No, i co? — nie posłuchali! Haneńkę przeciw Doroszowi wystawili, a teraz Dorosz, chce czy nie chce, musi w gardło Turczynowi leźć i na nas w dodatku go prowadzić. Pamiętasz, Michale, że przy tobie księdza Olszowskiego ostrzegałem?
— Jeśli was Turczyni pojmają, to czy chcesz, czy nie chcesz, twój los będzie zgoła inszy jak Michałowy. Ha! Po Kozakach, Szwedach, septentrionach i brandeburskiej psiarni — Turczyn! Mówiłem księdzu Olszowskiemu: „Doroszeńki do desperacji nie przywódźcie, bo on jeno z musu do Turczyna się nakłonił”. No, i co? — nie posłuchali! Haneńkę przeciw Doroszowi wystawili, a teraz Dorosz, chce czy nie chce, musi w gardło Turczynowi leźć i na nas w dodatku go prowadzić. Pamiętasz, Michale, że przy tobie księdza Olszowskiego ostrzegałem?
Henryk Sienkiewicz, Pan Wołodyjowski, red. Julian Krzyżanowski, PIW, 1974 (1888), wolnelektury.pl
(...) w okolicach obiadu kwiaty przynosili już wszyscy, nawet ci, którzy na pierwszy rzut oka wyglądali jak klienci, nie można ich było odpędzić, pchali się z koszami pod szklane mury salonu jak Turczyni z faszyną pod Kamieniec Podolski.
Marek Kochan, Plac zabaw, 2007
Gramatyka
rzeczownik rodzaj męskoosobowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: Turczyn; Turczyna; Turczynach; Turczynami; Turczynem; Turczyni; Turczynie; Turczynom; Turczynów; Turczynowi; Turczynowie; Turczyny
3. Turczyn (wieś)
Definicja
Turczyn to polska wieś leżąca około 30 kilometrów na południowy wschód od Ełku
Gramatyka
rzeczownik rodzaj męskorzeczowy odmienny
formy w tabelce:
formy: Turczyn; Turczyna; Turczynem; Turczynie; Turczynowi
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
SprawdźCzęsto sprawdzane
Ciekawostki
- ciecz bordoska — Pochodzenie nazwy ciecz bordoska
- wisienka na torcie — Pochodzenie wisienki na torcie
- wykształciuch — Pochodzenie słowa wykształciuch