IBL

Porozmawiajmy chwilę o IBL-u, bo już pojawił się na początku naszej rozmowy, a jest to niezwykła placówka naukowa, o której — jak każdy polonista — nieco wiem, ale w tej wiedzy są duże braki. Piszesz w „Kręgach obcości” między innymi tak: „Znalazłem się wśród ludzi niezwykłych i wybitnych, przestrzegających najwyższych standardów naukowych i moralnych”. Trudno nie zapytać, jakim cudem władze, którym wasz instytut stale stał kołkiem w gardle, po prostu go nie rozgoniły na cztery wiatry, choć mogły to zrobić w każdej chwili. Jakie parasole was chroniły? Ktoś musiał osłaniać ten skandal… Knuliście przez tyle lat, a władza ludowa się z tym pogodziła? A niby czemu?
Do roku 1968 nasz instytut był atakowany przez grupę partyjnych polonistów karierowiczów, których nazwiskami nie będę operował.
Tak, zauważyłem, że kiedy piszesz o kimś źle, nie używasz nazwisk.

Stanisław Bereś, Zapis rozmowy z prof. Michałem Głowińskim na temat Kręgów obcości, „Autobiografia Literatura Kultura Media”, nr 1 (20), 2023, s. 245