Definicja
yerba mate to napój z suszonych i sproszkowanych liści ostrokrzewu paragwajskiego (zawierających kofeinę i teobrominę — alkaloidy o działaniu pobudzającym układ nerwowy); narodowy napój w wielu krajach Ameryki Południowej, przyrządzany przez Indian już w czasach przedkolumbijskich, w Europie rozpowszechniony przez jezuitów; z yerba mate związana jest cała kultura picia (rytuały, sposoby zaparzania, nazewnictwo, specjalne naczynia itp.)
