Wskutek przesiedleń Polaków zamieszkujących ziemie dawnych województw tarnopolskiego, wołyńskiego, stanisławowskiego i lwowskiego, ludność wicyńska została
repatriowana w 1946 r. na Ziemie Zachodnie, ściślej na Śląsk Opolski, i zasiedliła teren Nowej Wsi Głubczyckiej, gdzie zamieszkała wspólnie z nielicznymi rodzinami niemieckimi, które po wojnie nie chciały przesiedlić się do Niemiec.
Katarzyna Banach, Polszczyzna kresowa Wicynia przeniesiona do Nowej Wsi Głubczyckiej (na przykładzie wybranych cech fonetycznych), Rozprawy Komisji Językowej ŁTN, tom LX, 2014, s. 6