psychuszka

Nie miałem odwagi zapytać, czy w imię tej filozofii porwanie i proces Eichmanna były błędem i czy w Norymberdze należało postawić na perswazję i cierpliwie resocjalizować przywódców Trzeciej Rzeczy. Adresując pytanie do rosyjskich znajomych przypomniałem rozmowę z Josifem Brodskim na Capri, w trakcie której zagadnąłem go, czemu nie odwiedza Petersburga. Odpowiedział pytaniem, jak by miał się zachować, gdyby na Newskim Prospekcie spotkał powiedzmy tę pielęgniarkę z psychuszki, która robiła mu insulinowe szoki w ramach represji za poglądy, które głosił.

NKJP: Polityka, 2002

Akta te przegląda i komentuje autor [Władimir Bukowski], jeden z czołowych rosyjskich dysydentów, który 12 lat przesiedział w tzw. psychuszkach, czyli szpitalach psychiatrycznych, służących swego czasu do przetrzymywania opozycjonistów. Psychiatria radziecka dowodziła bowiem, iż ustrój socjalistyczny jest tak dobry, że osoba nie akceptująca go po prostu musi być chora psychicznie lub niedorozwinięta umysłowo, w związku z czym wymaga leczenia.

NKJP: Puls Studenta, 1992