Definicja
mówimy o argumentach, czynnikach itp. pro (zwykle razem z przeciwstawnym kontra), mając na myśli to, że przemawiają one za kimś lub za czymś; rzadziej mówimy, że coś lub ktoś jest pro
mówimy o argumentach, czynnikach itp. pro (zwykle razem z przeciwstawnym kontra), mając na myśli to, że przemawiają one za kimś lub za czymś; rzadziej mówimy, że coś lub ktoś jest pro
Maria Da̧browska, Dzienniki powojenne 1945–1949, 1996, s. 27
Kartki z mego życia, Eugeniusz Lubomirski, 1982, s. 140
NKJP: Gazeta Ubezpieczeniowa, 2009
NKJP: Anna Wereszczyńska, Ostatni Mohikanin drobnej szlachty i niezrównany monografista Żydów. Żywot Klemensa Junoszy-Szaniawskiego, 2008
przymiotnik niestopniowalny
formy: pro
pro używamy też rzeczownikowo, zwykle razem z przeciwstawnym kontra
Józef Dowbor-Muśnicki, Moje wspomnienia, wyd. Bellona, 2003, s. 199
NKJP: Mieczysław Maliński, Ale miałem ciekawe życie, 2007
rzeczownik rodzaj nijaki nieodmienny
formy: pro
pro- to początkowa część wyrazów (zwykle rzeczowników) wskazująca na stadium przygotowawcze, wprowadzające lub zastępcze czegoś, np. proseminarium
NKJP: Dlaczego?, 2009
przedrostek
formy: pro-
pro- to początkowa część wyrazów (zwykle przymiotników) wskazująca na sprzyjanie czemuś, propagowanie, popieranie czegoś, np. prorządowy
NKJP: Bogusława Jędrasik Gorączka. Opowiadania wyuzdane, 2007
NKJP: Wojciech Żukrowski, Za kurtyną mroku. Zabawa w chowanego, 1995
przedrostek
formy: pro-