Definicja
pitagorejczycy to zwolennicy religijno-filozoficznej doktryny rozwiniętej przez Pitagorasa i jego następców, przyznawali ogromne znaczenie liczbom, wierzyli w kolejne żywoty jednej duszy jako różnych osób fizycznych (dusza jest bytem odrębnym i trwalszym od ciała, może się łączyć z dowolnym ciałem), uznawali za cel filozofii doskonalenie człowieka przez samoopanowanie i wiedzę; wnieśli wielki wkład do nauki starożytnej, zwłaszcza w zakresie matematyki, astronomii oraz teorii muzyki
