on
1. on (zaimek osobowy)
Reguły reguły językowe, zasady pisowni (nowe opracowanie z komentarzami)
Gramatyka
zaimek
formy alfabetycznie: go; ich; im; jego; jemu; mu; nich; niego; niemu; nim; nimi; on | pokaż wszystkie formy
formy alfabetycznie: go; ich; im; jego; jemu; mu; nich; niego; niemu; nim; nimi; on; oni | zwiń
2. on (zaimek wskazuj.)
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Z próby kradzieży zawsze usiłowano się wyłgać, jak ów niezdarny złodziejaszek, który badającemu go instygatorowi koronnemu, a więc ówczesnemu śledczemu, tak zeznał w 1788 roku do protokołu: „Pierwszy raz zostaję w niniejszym areszcie w porozumieniu, jakobym na poczcie pewnemu Francuzowi miał do kieszeni sięgać i chustkę onemu wyciągnąć, czego by mi ten Francuz w żaden sposób nie dowiódł, ponieważ rzeczonej chustki onemu nie brałem, lecz ją znalazłem przy nogach Francuza i tę zaraz okazałem, pytając się czyja by była, a Francuz okrzyknął mnie, jakobym mu ją z kieszeni wyjął, a tak oddał mnie pod wartę (...)”. Jak z tego widać, główna złodziejska zasada: „Nawet jak cię złapią za rękę, mów, że to nie twoja” — była stosowana od wieków.
NKJP: Stanisław Milewski, Szemrane towarzystwo niegdysiejszej Warszawy, 2009
Gramatyka
zaimek
formy alfabetycznie: on; onego; onemu; oni; onych; onym; onymi
2.1. onże
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
„Ktokolwiek grosz publiczny do swego rozporządzenia odbiera, wydatek onegoż usprawiedliwić winien” — to historyczne motto NIK.
NKJP: Super Express, 2006
Gramatyka
zaimek
formy alfabetycznie: onegoż; onemuż; oniż; onychże; onymiż; onymże; onże