last but not least

Inwencja ta jednak podlegała pewnym ograniczeniom. Z jednej strony należało wziąć pod uwagę cały tekst utworu i zaproponować taką interpretację, która pozwoliłaby zbudować nowy, odpowiedni tytuł. Z drugiej — trzeba było uwzględnić kontekst społeczny, społeczne normy, konwencje i tradycje kultury docelowej, włączywszy w to — last but not least — oczekiwania rynkowe.

Jerzy Jarniewicz, Przekład tytułu: między egzotyką a adaptacją, w: Przekładając nieprzekładalne, red. Małgorzata Ogonowska, Gdańsk, 2000, s. 479