Definicja
kołtunem nazywa się kogoś, kogo uważa się za ograniczonego i zacofanego; słowo pogardliwe
kołtunem nazywa się kogoś, kogo uważa się za ograniczonego i zacofanego; słowo pogardliwe
NKJP: Andrzej Szczypiorski w Gazecie Wyborczej, 1997
rzeczownik; rodzaj męskoosobowy odmienny
lub rodzaj męskoosobowy nacechowany odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: kołtun; kołtuna; kołtunach; kołtunami; kołtunem; kołtuni; kołtunie; kołtunom; kołtunów; kołtunowi; kołtuny
kołtun to kłąb brudnych, poplątanych włosów na głowie
NKJP: Elżbieta Baniewicz, Anna Dymna — ona to ja, 1997
NKJP: Danuta Błaszak, Karuzela ku słońcu, 2003
rzeczownik rodzaj męskorzeczowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: kołtun; kołtuna; kołtunach; kołtunami; kołtunem; kołtunie; kołtunom; kołtunów; kołtunowi; kołtuny
kołtunami określa się potocznie czyjeś brudne i rozczochrane włosy; słowo nacechowane negatywnie
NKJP: Gazeta Wyborcza, 1997
rzeczownik plurale tantum rodzaj niemęskoosobowy odmienny
formy w tabelce:
formy: kołtunach; kołtunami; kołtunom; kołtunów; kołtuny
kołtun to coś splątanego i skłębionego
NKJP: Wojciech Żukrowski, Kamienne tablice, 1966
rzeczownik rodzaj męskorzeczowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: kołtun; kołtuna; kołtunach; kołtunami; kołtunem; kołtunie; kołtunom; kołtunów; kołtunowi; kołtuny