erazmianin

1. erazmianin (od poglądów)

Definicja

erazmianin to zwolennik Erazma z Rotterdamu, szczególnie w odniesieniu do członka koła artystyczno-literackiego w XVI w.

Reguły reguły językowe, zasady pisowni (nowe opracowanie z komentarzami)
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Polski erazmianin jako poeta już w najwcześniejszych utworach (Elegiarum libri duo) do sporów dogmatycznych, doktrynalnych, rozdzierających szesnastowieczne chrześcijaństwo, odniósł się z daleko posuniętą rezerwą (…)

Janusz Pelc, Jan Kochanowski. Szczyt renesansu w literaturze polskiej, 1980, s. 404

Stanowisko pierwsze (zwolenników doktrynalnej sztywności, „integrystów”) było skoncentrowane przede wszystkim na spójności doktryny w imię najpierw ofensywnej siły Kościoła, a następnie — od oświecenia — na jego obronnej mocy; Kościół zaczął się jawić jako twierdza otoczona przez wrogi świat; pełen spisków, zła i pokus. Stanowisko drugie (reprezentowane przez tych, których można by określić „erazmianami” lub „progresywistami”) akcentowało humanistyczne wątki w chrześcijaństwie oraz postrzegało Kościół nie tyle jako zamek obrony, ale raczej jako — wędrujący przez dzieje do „domu Ojca” — „lud boży”; skazany zatem na kontakty z otoczeniem; mniej spójny i groźny, a bardziej elastyczny i łagodny.

Jacek Breczko, Czy chrześcijańska tolerancja jest logicznie możliwa? (rozważania na kanwie tekstów Leszka Kołakowskiego)

Dystansowanie się przez humanistów krakowskich od reformacji, mimo manifestowanego niejednokrotnie krytycyzmu wobec Kościoła, widoczne było już od lat dwudziestych XVI w. Widać to choćby w przypomnianych przez Autora (s. 59) okolicznościach przygotowywania i publikacji edyktu antyluterańskiego Zygmunta I z 1523 r., dowodzących, że erazmianie odpowiadali nie tylko za formę, ale i treść pierwszych rozporządzeń antyprotestanckich, choć niektórzy z nich starali się zachować dystans do tych działań. Widać to — zdaniem Ptaszyńskiego — choćby w utrzymanej w duchu erazmiańskim stylizacji dbającego o pokój „chrześcijańskiego władcy”.

Henryk Gmiterek, [recenzja] Maciej Ptaszyński, Reformacja w Polsce a dziedzictwo Erazma z Rotterdamu, Kwartalnik Historyczny, nr 3, 2019, s. 578–579

Gramatyka

rzeczownik rodzaj męskoosobowy odmienny

formy w tabelce: 

formy alfabetycznie: erazmian; erazmianach; erazmianami; erazmianie; erazmianin; erazmianina; erazmianinem; erazmianinie; erazmianinowi; erazmianom; erazmiany

zgłoś poprawkę

2. erazmianin (od wyjazdów)

Definicja

erazmianin to student korzystający z Erasmusa; słowo rzadko używane

Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Z drugiej strony stypendia bywają niewystarczające. Zwłaszcza w krajach najdroższych erazmianie z uboższych stron kontynentu muszą żonglować swoimi niewielkimi budżetami, poznać adresy dyskontów i tanich kantyn. Co więcej, w założeniu program ma służyć budowie europejskiej tożsamości, podnosić kompetencje językowe, uczyć samodzielności i zdolności dostrzegania różnic kulturowych. Zgodnie z zasadą, że podróże kształcą. Sceptycy dodają, że nie robią tego automatycznie, wyjazd zagraniczny niekoniecznie może posłużyć poszerzeniu horyzontów.

Jędrzej Winiecki, dodatek do tygodnika Polityka, nr 18-19, 24.04.2024

Gramatyka

rzeczownik rodzaj męskoosobowy odmienny

formy w tabelce: 

formy alfabetycznie: erazmian; erazmianach; erazmianami; erazmianie; erazmianin; erazmianina; erazmianinem; erazmianinie; erazmianinowi; erazmianom; erazmiany

zgłoś poprawkę
Pozostały wątpliwości? Brakuje czegoś w haśle?
Zobacz, co zyskują abonenci Dobrego słownika.
Sprawdź

Często sprawdzane

Ciekawostki

Mogą Cię zainteresować również hasła

newsy, porady + e-book