Definicja
erazmianin to zwolennik Erazma z Rotterdamu, szczególnie w odniesieniu do członka koła artystyczno-literackiego w XVI w.
erazmianin
1. erazmianin (od poglądów)
Reguły reguły językowe, zasady pisowni (nowe opracowanie z komentarzami)
- 277. odmiana nazw i rzeczowników (C): zakończone na -anin
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Polski erazmianin jako poeta już w najwcześniejszych utworach (Elegiarum libri duo) do sporów dogmatycznych, doktrynalnych, rozdzierających szesnastowieczne chrześcijaństwo, odniósł się z daleko posuniętą rezerwą (…)
Janusz Pelc, Jan Kochanowski. Szczyt renesansu w literaturze polskiej, 1980, s. 404
Stanowisko pierwsze (zwolenników doktrynalnej sztywności, „integrystów”) było skoncentrowane przede wszystkim na spójności doktryny w imię najpierw ofensywnej siły Kościoła, a następnie — od oświecenia — na jego obronnej mocy; Kościół zaczął się jawić jako twierdza otoczona przez wrogi świat; pełen spisków, zła i pokus. Stanowisko drugie (reprezentowane przez tych, których można by określić „erazmianami” lub „progresywistami”) akcentowało humanistyczne wątki w chrześcijaństwie oraz postrzegało Kościół nie tyle jako zamek obrony, ale raczej jako — wędrujący przez dzieje do „domu Ojca” — „lud boży”; skazany zatem na kontakty z otoczeniem; mniej spójny i groźny, a bardziej elastyczny i łagodny.
Jacek Breczko, Czy chrześcijańska tolerancja jest logicznie możliwa? (rozważania na kanwie tekstów Leszka Kołakowskiego)
Dystansowanie się przez humanistów krakowskich od reformacji, mimo manifestowanego niejednokrotnie krytycyzmu wobec Kościoła, widoczne było już od lat dwudziestych XVI w. Widać to choćby w przypomnianych przez Autora (s. 59) okolicznościach przygotowywania i publikacji edyktu antyluterańskiego Zygmunta I z 1523 r., dowodzących, że erazmianie odpowiadali nie tylko za formę, ale i treść pierwszych rozporządzeń antyprotestanckich, choć niektórzy z nich starali się zachować dystans do tych działań. Widać to — zdaniem Ptaszyńskiego — choćby w utrzymanej w duchu erazmiańskim stylizacji dbającego o pokój „chrześcijańskiego władcy”.
Henryk Gmiterek, [recenzja] Maciej Ptaszyński, Reformacja w Polsce a dziedzictwo Erazma z Rotterdamu, Kwartalnik Historyczny, nr 3, 2019, s. 578–579
Sieć słów wyrażenia powiązane z opisywanym (wyrazy pokrewne, kolokacje)
- przymiotnik: erazmiański
Gramatyka
rzeczownik rodzaj męskoosobowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: erazmian; erazmianach; erazmianami; erazmianie; erazmianin; erazmianina; erazmianinem; erazmianinie; erazmianinowi; erazmianom; erazmiany
2. erazmianin (od wyjazdów)
Definicja
erazmianin to student korzystający z Erasmusa; słowo rzadko używane
Poprawna polszczyzna cenne informacje, niespodzianki, haczyki
- Dobra wymiana nie jest zła — Kto korzysta z Erasmusa?
Słownik synonimów tożsame znaczeniowo (zastępcze słowa)
- częściej:erasmus; erasmusowiec; erazmus; erazmusowiec
Przykłady użycia autentyczne, starannie wybrane, zobacz też na blogu
Z drugiej strony stypendia bywają niewystarczające. Zwłaszcza w krajach najdroższych erazmianie z uboższych stron kontynentu muszą żonglować swoimi niewielkimi budżetami, poznać adresy dyskontów i tanich kantyn. Co więcej, w założeniu program ma służyć budowie europejskiej tożsamości, podnosić kompetencje językowe, uczyć samodzielności i zdolności dostrzegania różnic kulturowych. Zgodnie z zasadą, że podróże kształcą. Sceptycy dodają, że nie robią tego automatycznie, wyjazd zagraniczny niekoniecznie może posłużyć poszerzeniu horyzontów.
Jędrzej Winiecki, dodatek do tygodnika Polityka, nr 18-19, 24.04.2024
Gramatyka
rzeczownik rodzaj męskoosobowy odmienny
formy w tabelce:
formy alfabetycznie: erazmian; erazmianach; erazmianami; erazmianie; erazmianin; erazmianina; erazmianinem; erazmianinie; erazmianinowi; erazmianom; erazmiany