Definicja
duć to regionalnie dąć (o wietrze)
duć to regionalnie dąć (o wietrze)
czasownik aspekt niedokonany nieprzechodni
formy alfabetycznie: duć; ducia; duciach; duciami; ducie; duciem; duciom; duciu; duj; dują; dując; dująca | pokaż wszystkie formy
formy alfabetycznie: duć; ducia; duciach; duciami; ducie; duciem; duciom; duciu; duj; dują; dując; dująca; dującą; dujące; dującego; dującej; dującemu; dujący; dujących; dującym; dującymi; dujcie; dujcież; duje; duję; dujecie; dujemy; dujesz; dujmy; dujmyż; dujże; duł; duła; dułaby; dułabym; dułabyś; dułam; dułaś; dułby; dułbym; dułbyś; dułem; dułeś; duli; duliby; dulibyście; dulibyśmy; duliście; duliśmy; duło; dułoby; duły; dułyby; dułybyście; dułybyśmy; dułyście; dułyśmy; duto; nieducia; nieducie; nieduciem; nieduciu; niedująca; niedującą; niedujące; niedującego; niedującej; niedującemu; niedujący; niedujących; niedującym; niedującymi | zwiń